ÖMÜR LİMANIM DA BİR DOĞUM GÜNÜ
Ömür limanımın
Dört mevsimisin
Yazı kışı ömrümün
Ağzımda ayva tadısın
Nar gibi kırmızıdır yanağın
Ömrümde bir doğum günü seremonisisin
Bütün mevsimlerin sonudur doğumun
Gül bahçem... Bahar bayramısın
Arya ve Mem'in annesisin
Evren gelişine seremonide
Serilmiş gül bahçelerinin sahibisin
Ay'dın
Güneş gibi bakan
Yıldız ışığısın
Zühre rengisin
Bir göz var
Yeşil yemyeşil bakan o gözün sahibisin
Mevsimlerden güz sonudur doğumun
Bütün mevsimlerin sonusun
Kışın ilk günüsün
Soğukların iliklerimize işlediği
O zemheri soğuksun
Sobalarımızın yanışısın
Bacalardan çıkan dumanın müjdecisisin
Bir yere gidişimizin habercisi
Bahar müjdecisisin
Havaya, suya ve toprağa düşen
Cemrelerin kendisisin
Gölden doğan güneşin kendisisin
Memlekette yudumladığımız kaçak çaysın
Ceviz reçeli gibi kokarsın
Reçelin kendisisin
Bahçem de biten yer elmasısın
Seher yelimsin
Süphan da erimeyen
Üstünden mevsim mevsim geçen karsın
Göğü sarmalayan bulutsun
Yağan yağmurun
Toprağa dokunuşusun
Toprağında kendisisin
Beni ben yapan
O esrarın sebebisin
Esrarında kendisisin
Seni var edenin sevdasısın
Sevdamın yaratıcısı
Benim can u cigerimsin
Kasım 2016
Harun KOÇBAY
