Parmağından Bir Gecem Düştü
İsminin
Bende bile bilinmediği bir ırmak akardı
eski bir yolculuğumda hayallerime mukabil
Yatağında kul ve çakıl
Ardın sıra uzanan sıra dağları
Ve evvelinde
İsmi bende bile yine bilinmeyen, eylüle soyulmuş sapsarı dağ yamaçları
Bir mukaddime düşerdi eski bir hayalime
Ahirinde yol alan
Bir firak muzdaripliğiymiş
Benim bu yollarda bıraktığım kıssa ve kahır
Sadece barajlı ovalarda baharın rengi kaldı
Gönlüm eylüle çıkmış, eski yemyeşil muş ovasında
Ve mahzunum, tüm bahar rengi ova manilerine
Ovaya her bir yakarış nefesi
Eski bir yardan, her an firak kokutturur
Her birisi gitmeye mani iken ova renkleri
Firakındaki muhabbette
Beş paraya indirdi manilerini ovanın
Şimdi
Parmağında da artık ne var bilemem
Bana kalır bu yol ve kahır
Ovanın ta bir ortasında sis ve duman
Beni senden aldırttı zaten yol
Artık
Caydıramaz beni
Ovaya serili yeşil haliçe
Bilirim, aslı sarıdır ova rengi
Eylül götürdü benden, bahardan kalma seni
Artık muş'ta bahar yokkkk
Cepte beş kuruşta yok
Gönlümde, eylülden muş meryemi var
Ovaya serilmiş haliçe yeşilse de
sarı muş lalesi bir tarafa
artık
Parmağında gümüşünden bir GECEM yok…
