Antlaşmanın Sebepleri ve Şekli:
Ayastefanos Antlaşması'nın Ağır Şartları: Öncelikle, Ayastefanos Antlaşması, Osmanlı İmparatorluğu için son derece ağır şartlar içeriyordu. Bu antlaşma, Rusya'yı Balkanlar'da tek başına hakim güç haline getiriyordu ve Avrupa devletlerini rahatsız etmişti.
Abdülhamid II'nin Diplomatik Çabaları: Osmanlı Sultanı II. Abdülhamid, İngiltere'yi Rusya'ya karşı kışkırtarak, Osmanlı İmparatorluğu'nun durumunu hafifletmeye çalıştı. İngiltere, Rusya'nın Orta Doğu'daki İngiliz menfaatlerini tehdit edeceğine inanarak, sıcak denizlere inip kendisiyle rekabete başlayacağından endişe ediyordu.
Avrupa Devletlerinin Baskısı: Diğer Avrupa devletleri, Rusya üzerinde yoğun bir baskı kurarak, Ayastefanos Antlaşması'nın yeniden gözden geçirilmesini sağladılar.
Berlin Kongresi: 13 Haziran 1878'de Almanya İmparatorluk Şansölyesi Prens Bismark'ın başkanlığında Berlin Kongresi toplandı. Osmanlı, Rusya, İngiltere, Almanya, Fransa, Avusturya-Macaristan ve İtalya katıldı. Osmanlı İmparatorluğu'nu temsilen Nafıa Nazırı Karatodori Paşa, Müşir Mehmet Ali Paşa ve Berlin büyükelçisi Sadullah Bey gönderildi. Diğer devletleri ise başbakanları ve dış işleri bakanları temsil etti.
Sonuçları:
Berlin Antlaşması, Ayastefanos Antlaşması'nın yerini aldı ve Osmanlı İmparatorluğu'nun Balkanlar'daki durumunu gözle görülür şekilde düzelten bir antlaşma oldu. Bu antlaşma, Osmanlı İmparatorluğu'nun toprak kayıplarını sınırladı ve bazı bölgelerin özerkliğini sağladı.
Ancak Berlin Antlaşması, Osmanlı İmparatorluğu'nun zayıflığı ve paylaşımı karşısındaki ilk büyük adımı temsil ederken, İmparatorluğun çöküşünü durduramadı. Bu antlaşma, Osmanlı İmparatorluğu'nun son yıllarında yaşanan büyük diplomatik olaylardan biri olarak tarihe geçti ve İmparatorluğun topraklarının yeniden şekillendirilmesinde önemli bir rol oynadı.*
