Bitlis'in Kömüryakan Köyü Aşağımahalle İlkokulu'nda görevli olan Melike Abalı, sadece ders anlatmakla kalmayıp, öğrencilerine sıcak bir aile ortamı sunuyor. Muğlalı sınıf öğretmeni Abalı, sobayla ısıtılan ve ev sıcaklığını yansıtan sınıfında 4 öğrencisini geleceğe hazırlıyor.
Her gün 31 kilometre uzaklıkta bulunan köy okuluna servisle giden 26 yaşındaki Melike Abalı, öğrencileri gelmeden önce sınıfı hazırlıyor ve sobayı yakıyor. Sınıfın zeminine halı seren, duvarlarını resim ve etkinliklerle süsleyen Abalı, öğrencilerini sıcak bir ortamda karşılıyor ve onların eğitimine özenle ilgi gösteriyor.
"Mutluyum, çocukların da mutlu olduğunu düşünüyorum"
Abalı, ders saatleri dışında öğrencileriyle zeka oyunları oynuyor, etkinlikler düzenleyerek eğlenceli vakit geçirmelerini sağlıyor. Okulun maskotu olan ve "Melike" adını verdikleri kediye de bakımını yapan Abalı, öğrencilere hayvan sevgisini de aşılayarak onların duyarlı bireyler olmalarına katkı sağlıyor. Köy yaşamını bilmediği için ilk başlarda çok zorlandığını anlatan Abalı, şöyle konuştu:
"Soba yakmak, temizlikle uğraşmak, okulun çevresini düzenlemek, odun kırmak ve kömür poşetlemek ağır geliyordu. Bunlara alıştım, alışınca da sevmeye başladım. Sevdikten sonra her şey güzelleşmeye başladı. İlk önce halı alarak sınıf için bir şeyler yapmaya başladım. Sonra gerisi çorap söküğü gibi geldi. Bütün düğümler çözüldü. Sınıfımız ev gibi oldu. Burayı ev gibi görüyoruz ve çok mutluyuz. Kedimiz de bize samimiyet ve sıcaklık katıyor. Çocuklarla boş zamanlarda kediyle oynuyoruz. Hayvan sevgisini derste anlatmaya gerek kalmadan çocuklara aşılıyorum. Güzel vakit geçiriyoruz. Bazen keçi bile geliyor. Doğal ortamda çocuklarla günümüzü geçiriyoruz. Mutluyum, çocukların da mutlu olduğunu düşünüyorum. Umarım daha güzel şeyler yapabilirim."
Türkiye'nin en batısından en doğusuna geldiğini, hava şartlarının bile çok farklı olduğunu belirten Abalı, alıştıktan sonra da farklı bir yaşam gördüğünü ifade etti.
"İlk kez burada soba yaktım"
Öğrencileri ve köy sakinleriyle iyi bir iletişiminin olduğunu dile getiren Abalı, şunları kaydetti:
"Köy şartlarına alışmaktan ziyade köy öğretmenliğini sevdim. Gerçekten çok güzel bir duygu. İlk kez burada soba yaktım. Ona da alıştım. Evin en küçüğüyüm ve zorluk görmedim. Şimdi burada odun kırıyor, soba yakıyor, temizlik yapıyorum. Bir dönem sonra alışıyorsunuz. Okulun müdürü, temizlikçisi ve öğretmeni benim. Köy küçük olduğu için birleştirilmiş sınıfta 4 öğrencimiz var. Derslerden artan zamanlarda zeka oyunları oynuyor, kedimizle zaman geçiriyoruz. Hava güzelse bahçede etkinlikler yapıyoruz." (AA)
