Bu savaş, dönemin taktik, teknoloji ve insan gücü bakımından en büyük savaşlarından biri olarak kabul edilir.
Arka Plan: Osmanlı ve Akkoyunlu hanedanları arasındaki düşmanlık, tarih boyunca uzanır. Uzun Hasan'ın Trabzon İmparatoru IV. İoannis'in kızıyla evlenmesi ve bölgesel çıkarlar, bu düşmanlığı daha da derinleştirdi. İki imparatorluk arasındaki gerginlik, zaman içinde çeşitli çatışmalara yol açtı.
Ordular ve Taktikler: Uzun Hasan'ın ordusu, kalabalık fakat düzensiz bir Türkmen ordusuydu. Hafif süvariler ve mızraklı piyadelerden oluşuyordu. II. Mehmed ise savaşta topların gücünü kullanmayı planlıyordu. Hafif havan toplarının kullanımıyla meydan savaşında avantaj sağlamayı amaçladı.
Savaş, dağlık ve engebeli bir arazide gerçekleşti. Arazinin zorluğu, her iki taraf için de savaşın yönetilmesini zorlaştırdı. Orduların at kullanımı sınırlıydı ve savaş stratejileri büyük ölçüde bu faktörlere bağlıydı.
Muharebe ve Sonrası: Savaşın gelişimi sırasında Osmanlı ordusu, Akkoyunlu birliklerinin karşı saldırısını püskürtmeyi başardı. II. Mehmed'in liderliği ve topların etkili kullanımı, Osmanlıların üstünlüğünü sağladı. Uzun Hasan'ın ordusu, Osmanlıların hızlı ve etkili saldırıları karşısında zayıfladı ve Uzun Hasan kaçmak zorunda kaldı.
Osmanlı zaferi sonrasında, çatışmalar devam etse de Akkoyunlu İmparatorluğu'nun çöküş dönemi başlamıştır. Bu savaş, Osmanlı İmparatorluğu'nun doğu sınırlarını güçlendirmesine ve bölgesel nüfuzunu artırmasına olanak sağlamıştır.
Otlukbeli Muharebesi, iki büyük imparatorluğun çatışmasını ve Osmanlı İmparatorluğu'nun yükselişini temsil eden kritik bir dönüm noktasıdır. Bu zafer, Osmanlı İmparatorluğu'nun gücünü ve etkinliğini pekiştiren bir olay olarak tarihe geçmiştir.