Hiç bir şeye sahip olmadığımız zamanlardan çok şeylere sahip olmamızın belli ki hazzını yaşıyoruz. Veyahut bizler öyle sanıyoruz. Elimizde olanların kaybolacağından korktuğumuz için var olan her şeye haddinden fazla önem vererek sarılıyoruz.

Kaybetmek… Aslında kimler neleri kazanıyor veya neleri kaybediyor. Amaç olarak hareketle bir yarışın kaybedildiği farz ediliyorsa, kazananın neler kaybettiğini de sorgulamamız lazım gerekmiyor mu? Hayatta önceliklerimiz nelerdir? İşte insanoğlunun kazandığı veya kaybettiği varsayımları bu önceliklerde gizli.

Kimine göre kazanmak! Toplumun isteği doğrultusunda mı, yoksa kendi duygularımız doğrultusunda mı kazandıklarımız. Bizi mutlu edecek olan nedir? Aslında bizim kazandığımız tek şey bu soru ve bizim bu soruya verdiğimiz cevaptır.

Kaybetmek, aslında gelecek zamanlardaki yarışlarda elde edilebilecek en büyük tecrübeler olmaktadır. Yapılan yanlışların eğer olumlu dönüşünü alınabiliyorsa işte o zaman kaybetmek en büyük kazanım olacaktır.
Kaybetmek, yeniden var olmak için, kazanmaya göz kırpmak ve bir ömürde birkaç hayatı yaşamak, öldüğün anda tekrar dirileceğine inanmak gibi bir şeydir. Kaybetmekten korkmayan insanlar hayatta daima kazananlardır. Bir şeylerin bizden eksilmesi bizi üzmemelidir, çünkü eksilen her şey bizi hafifletir. Daha çok mücadele azmi ile doldurur insanı, aslında kaybetmek kazanmak için ayakta dimdik durmaktır.
Kaybetmek, başka bir insanın kazanması değil midir? Evet, onun mutlu olmasıdır. Bu da bizim kazandığımız anlamına gelmez mi? Kaybetmeyi bilmeyenler kazanmanın getirdiklerini bilebilir mi? Geçici olan bu dünyada, kaybetmek ve kazanmayı fazla önemsememektir.

Kazandıysan bir gün kaybedecek, kaybettiğinde ise bir gün kazanacaksın. Önemli olan bu hüznünün ve coşkunun farkında olmaktır. Sürekli kaybedeceğini kabullenmesin yüreğin, yüreğin kaybetmesin, zihninde kabullenme kaybetmeyi mesele yok.
Gurur duy, bence kaybederken alınan yaralardan. Çünkü bu izler yaşadığımızın, denediğimizin ve her şeye rağmen denemeye devam ettiğimizin birer ibret hikayesidir.

Yüreğinde hiç yarası olmayanları boş ver gitsin. Onlar zaten hiç yaşamammış olanlardır.

Şair diyor ya: ''Hayatım altüst oldu diye üzülme, kim bilir altı üstünden daha iyidir'' Biliyorum kazanmak çok önemli. Ama kazanmaktan daha önemli şeylerde var. Bazen kazanırken de kaybeder insan, ya da kaybetmek gerekir. Bazen çok şeyler kazandırır kaybettiklerin.

Her şey kader ile takdir edilmiş ki kısmetine razı ol ki rahat edesin.